Dochodzisz do bramy, popołudniowe promienie walecznie przebijają deszczowe chmury. Jest zimno, wilgotno. Chwilę później dostrzegasz opartego o budynek wysokiego mężczyznę całkowicie osłoniętego długim czarnym płaszczem, spogląda na ciebie.

Robisz cos...

Spoglądasz w jego zimne oczy, oczy zabójcy. W drodze Odpycha się lekko od ściany, szybkim krokiem wychodzi za mury miasta, bacznie obserwując okolicę. Idzie drogą.* ściany mają uszy, czemu tylko tego tępego chłopa przysyła Lord Otokage*

* Mały, słaby robak* Cel jest pół dnia drogi stąd, juz moja w tym głowa jak go znajdziemy Przyśpiesza kroku, wskakuje na jedno z drzew. Odbija się wznawiając podróż, cały czas uważnie rozglądając po okolicy.

Myślałem, że to ty wiesz coś o przeciwniku idioto, ja znajduję ty zabijasz * nie dość, że pyskaty to na dodatek głupi...* Nadal skacze między drzewami

Droga daleka dzieciaku, jeszcze się zmęczysz. Patrzy na ciebie śmiejąc się. Przyśpiesza kroku. Słońce wolno sunie po widnokręgu, godzinę później nastaje wieczór.

Towarzysz okazał się niezwykle małomówny, kilka godzin później nastaje zmrok. Zatrzymuje się węsząc, z zamyśleniem ogląda okolicę, zeskakuje z drzewa na niewielką polanę 15 metrów dalej. Zostaniemy tu przez noc

Uważnie rozgląda się po polanie, marszcząc brwi węszy. minutę później wyjmuje z plecaka płaszcz, okrywa się nim szczelnie. Chwilę jeszcze spogląda opierając się plecami o drzewo na las. Zamyka oczy



[Ciebie Ignoruje]

Otwierasz oczy, słońce bije Ci w oczy.  Rozglądając się po okolicy nie dostrzegasz swojego towarzysza, zaczął się kolejny słoneczny dzień, słońca nie przysłania żadna chmura. Powietrze jest wilgotne, natomiast trawa mokra...


[nie wiesz co działo się przez noc]

Z góry dostrzegasz swojego kompana, wkracza na polane. Wzrokiem błądzi po okolicy. Promienie słońca coraz mocniej przebijają się przez bujne korony drzew


[świt]

Yo, wyruszamy? mówi z uśmiechem, przeciąga się lekko

Patrzy na ciebie zdziwiony, Wskakuje na jedno z drzew. Szybkim tempem pokonuje kolejne pnie, gałęzie. *tępy głupiec, niech otokage wynagrodzi mi to sowicie*

Towarzysz biegnie dalej, nagle dostrzegasz 10cm od twojej lewej nogi cieniutką linkę, kolejną na wysokości torsu

[jesteś w locie, do drzewa 1,5m]

Robisz śrubę w powietrzu, twoj towarzysz odwraca się w twoją stronę. Przeskakuje na drzewo do którego lecisz, wystawia ręce jakby chciał cię chwycić...

Tropiciel wyciąga ręce, opada mu rękaw. Trwało to sekundę, błysk ostrza. Nagle ból uderza z przeogromną siłą w twoje nerwy. Kunai błyskawicznie pokrywa się krwią, twoją krwią.



[przecięta tchawica]

Ogromny wybuch, ogniem zajmuje się cześć drzew w okolicy.  Kłęby dymu. Kilka sekund później gdy dym opada nie widzisz ciała swojego towarzysza, nic

Płomienie strawiły część drzew, lecz po chwili gasną. Wieje lekki wiatr, nic się nie dzieje...

Docierasz do polany, nie ma w niej nic co by zwróciło twoją uwagę, niepokój. Jest cicho, bardzo cicho...

*sztuka* Nagle z lasu słyszysz trzask. Z wszystkich stron spadają na ciebie naprężone linki. Słyszysz dźwięk piłowanego drewna.

Daleko stąd na ustach pewnego ninja pojawia się blady uśmiech. Pisk drzew, pod wpływem tarcia pojawia się na nich dym,  linki łapią cie 3x większą prędkością od twojej. Widzisz iż poruszają się zgranie, błyskawicznie.  Gdy stykają się z twoim ciałem widzisz, że są niezwykle elastycznie, lepkie.


[unieruchomiony]