Linki przecinają kłodę na 6 części. Stają naprężone przez chwilę po czym opadają. *to jeszcze nie koniec*

Wyskakujesz za drzewa, nigdzie nie widzisz przeciwnika.  Słyszysz syk przecinanego powietrza, nagle w twoją stronę lecą 3 kunaie, zrobione z dziwnego materiału blado złotego koloru.

kunaie wbijają się po rękojeść w pień drzewa. *drugi, trzeci* Gdy dotknełeś gałęzi w twoje stronę zmierzają kolejne 3 złotawe kunaie.

Widzisz jedynie wolno opadającą linkę. Jeden z kunai rani cię lekko w łydkę. Niemal bezszelestnie kolejny w udo. Odwracając się udało Ci się uniknąć kolejnych 2ch. *czwarty, prawdziwą sztuką jest bezmiar 10 ciosów!* Przeciwnik uśmiecha się jeszcze szerzej

Nawet jeśli nie mogł ich zobaczyć to ty nie mogłeś go trafić, nie widzisz przeciwnika... *ciekawe jak długo ten mnie zabawi?* Słyszysz pisk ocierających linek.

Słyszysz wrzask, nagle z drzew spada 12 kunai, wbijają się w ziemie, za nimi owe linki. Nigdzie nie widzisz przeciwnika słyszysz tylko pisk tarcia

Widzisz obtarte drzewa, nigdzie nie ma przeciwnika, zdajesz sobie sprawę, że sterował tymi pajęczynami z oddali.

nici są bezwładne, prowadzą w różnych kierunkach.  Nagle słyszysz świst za plecami... Odwracasz się, widzisz pajęczynę zmierzającą w twoją stronę(1,5/1,5). Tuż za nią na drzewie pewnie stoi wysoki Ninja. Ma 6 rąk, wszystkie długie i chude, skośne oczy, drapieżny wzrok. Zjeżone czarne włosy spływające po karku do bioder. W ohydnym uśmiechu obnaża nadnaturalnie wydłużone kły *Ty jesteś moją ofiarą* Z koniuszków jednej ręki zwisają mu nici, sięgają daleko w las...

Gdy klon skradał się do przeciwnika ten lekko ruszył palcem. rzucił się w przód, z obrotu ciskając złocistego kunaia w klona który wybucha. Z rąk wylatują mu nici zaczepiające się o pobliskie drzewa. z sykiem obcierają się o konary, ninja zaś niczym na trampolinie wyskakuje w górę. Puszcza nić z koniuszka palca. W twoją stronę lecą 3 kunaie. Za sobą zauważasz wątłą nić.

Nie wiesz gdzie jest"w stronę wioski" *muszko mała, gdzieś się znów schowała?*

(Przebyliście sporo kilometrów, przez cały czas prowadził Cię tropiciel, nie raz nie 2 skręcaliście. Nie szliście po drodze, jakimkolwiek wytyczonym szlaku)  *I tak Cię znajdę robaczku*  Słyszysz szelest liści, wieje mocny wiatr.

Wiatr to się wzmaga to opada. Liście szeleszczą, kątem oka dostrzegasz nić 3m obok siebie na jednej z gałęzi. *Choć do mnie ptaszku, corazz bliżej* Słyszysz gardłowy śmiech.

* Mam dla Ciebie prezent, moj skarbie* gdy przechodzisz przez krzaki, spoglądasz w górę widzisz olbrzymią pajęczynę (10x10m) jakiś metr pod nią zwisa spory kokon. Na niej zaś widzisz twojego przeciwnika, na jego ustach błąka się lekki uśmiech.


[pajęczyna jest 8m od ciebie]

(tego nie wiesz, na pewno zna teren lepiej od ciebie i porusza się znacznie szybciej, więc łatwo mu cię wyprzedzić szczególnie, że idziesz a nie biegniesz. )

Liście szeleszczą maskując ruch przeciwnika, co chwile obracasz głowę zaniepokojony lecz nie dostrzegasz nic...
* Korkociąg, Celność 100%. Obrażenia maksymalne.*

Nagle z lasu pędzi ku tobie strzała. Nie mogłeś jej uniknąć... Przebija twoje plecy, miażdży kości. Upadasz na ziemie, ostatni blask słońca odbija się w twojej mokrej twarzy.

*Więc zabawisz mnie jeszcze troszkę* Wieje mocny wiatr wszędzie wokół widzisz cienkie linki

Nie miałeś z tym większego problemu, biegniesz, biegniesz. Nic się nie dzieje w lesie jest cicho

Nie dostrzegasz żadnych zwierząt,  żaden ptak nie śpiewa, ni orzeł bystrooki dumnie nie wzlatuje nad las.  Jest bardzo cicho. *muszko mała nie uciekniesz z sideł, już cie mam, jeszcze chwilkę*

Biegniesz bez końca. Słońce powoli zaczyna zachodzić. Docierasz na skraj lasu. Przed tobą rozciąga się niezmierzona równina, nigdy nie byłeś w tych okolicach

Jest wieczór, wieje mocny wiatr. Obrzeża lasu ciągną się wiele kilometrów w dal. Równina jakby nie miała końca, są na niej pojedyncze drzewa, osuszone z liści, w odstępach 10-15m. Wokół nie widzisz żywej duszy.